patiëntenverhalen

patiëntenverhalen2020-09-30T13:41:06+02:00

De reis van Jan: een patiënt met multipel myeloom

Jan Migchielsen (62) kreeg in 2021 de diagnose multipel myeloom (ook wel de ziekte van Kahler genoemd). Voor zijn behandeling reisde hij regelmatig van het ene naar het andere ziekenhuis in de regio. Internist-hematoloog bij Ziekenhuis Rivierenland Ilse Verpoorte sprak met hem over zijn ervaringen in dit regionale behandeltraject. In oktober 2020 kreeg Jan pijn aan zijn arm. In eerste instantie verwees de huisarts hem door naar de fysiotherapeut. Na een aantal weken te zijn behandeld en een cortisone-injectie te [ ... Lees verder ]

Op de boot denk ik niet meer aan de ziekte

“Op de boot denk ik niet meer aan de ziekte. Ik hoef niet meer op controle te komen. Maar op de achtergrond speelt de ziekte altijd een rol en er blijven technische ongemakken door mijn buismaag. Toch kan ik hardop zeggen: het gaat goed met me. Ik ben heel blij met wat ik kan en hoe goed het is gegaan na de operatie. Ik ben 74, voel me geen kwetsbaar mens, maar weet wel wat mijn lichaam te verduren heeft gehad. Ik probeer van alle dingen iets goeds te maken.”

De samenwerking tussen de ziekenhuizen gaf mij vertrouwen

“Ik ging naar de huisarts vanwege een plekje op mijn been, waarvan ik dacht dat het mogelijk een tekenbeet was. Dat was niet het geval, maar omdat ik toch bij de huisarts was wilde ik graag een lichamelijke check-up. De PSA-waarden in mijn bloed bleken veel te hoog. Zo kwam ik voor verder onderzoek terecht bij de urologen in het UMC Utrecht. Binnen een week kreeg ik de diagnose prostaatkanker en was ik ineens patiënt.”

Twee dagen na de operatie kon ik al op de gang lopen

“Met de geweldige begeleiding op de IC en de familiekamer was ik al na twee dagen mobiel en kon al op de gang gaan lopen. Na zes dagen zag alles er zo goed uit, dat ik al naar huis kon. De zeer professionele en vakkundige mensen hebben hier allemaal aan meegewerkt om dit mogelijk te maken. De mensen die het eten kwamen brengen, zou ik zeker ook niet willen vergeten, omdat hun vriendelijkheid en behulpzaamheid van grote waarde waren.”

Die dokters werken allemaal samen. Ik durfde het wel aan.

“Ik had nog drie maanden, werd me verteld. Ik kreeg een zware chemokuur, maar heel veel hoop was er niet. Het vooruitzicht was slecht. Een operatie bleek na de chemo toch te kunnen. Ze vertelden me wel dat het een flinke en risicovolle operatie was, maar ik had er alle vertrouwen in. Die dokters werken allemaal samen en ze hebben ervaring met deze moeilijke operaties. Ik durfde het wel aan.”

Ga naar de bovenkant